Muzykę do wystawy skomponował KLIBODA
________________________________________________________________________
Rzeczywistość w której każdy z nas żyje jest jedynie subiektywnymi doświadczeniami jednostki. Rozszerzając ta idę można by stwierdzić że “Nie istnieje owa rzeczywistość, która nie jest postrzegana”. Wniosek: skoro rzeczywistość jest zmienna, to trzeba być świadomym, że nasze kryteria rzeczy akceptowalnych razem z nią nieustannie się zmieniają. Więc jeżeli nasza opinia kształtuje się pod wpływem doświadczeń to nieświadomie jesteśmy jedynie tym co nas otacza. Świadomość tego umożliwia zauważenie, że skoro nie mamy nad tym wpływu to powinniśmy się temu oddać.
“Wyeliminowanie „dodatków” osłabiających i zaciemniających wewnętrzny wyraz [dźwięk] tego języka nadaje formie malarskiej największą zwięzłość i najwyższą precyzję. Czysta forma służy żywej treści.”-Wassily Kandinsky, “Punkt i linia a płaszczyzna”
Podążając za tym stwierdzeniem, w kontekście malarskim dochodzę do wniosku,
że forma obrazu, która wydaje się prawidłowa, nie może wynikać z przyzwyczajenia,
lecz z każdorazowej analizy aktualnych potrzeb i realizacji ich efektów. Mój naturalny autorski styl skutkował przymusem konkretyzacji każdej formy tworzonej na obrazie
za pomocą wyraźnie zaznaczonego obrysu. Obecnie tworząc, mimo braku tej potrzeby, przyzwyczajenie narzuca ową konkretyzację. Zauważając to, każdy obraz, który obecnie tworzę, staje się otwartą walką, by nie konkretyzować plamy jedynie dla samej konkretyzacji. Pamiętając by jednocześnie, formistycznie nie zastanawiać się nad przekazem, lecz bezpośrednio go prezentując.
że forma obrazu, która wydaje się prawidłowa, nie może wynikać z przyzwyczajenia,
lecz z każdorazowej analizy aktualnych potrzeb i realizacji ich efektów. Mój naturalny autorski styl skutkował przymusem konkretyzacji każdej formy tworzonej na obrazie
za pomocą wyraźnie zaznaczonego obrysu. Obecnie tworząc, mimo braku tej potrzeby, przyzwyczajenie narzuca ową konkretyzację. Zauważając to, każdy obraz, który obecnie tworzę, staje się otwartą walką, by nie konkretyzować plamy jedynie dla samej konkretyzacji. Pamiętając by jednocześnie, formistycznie nie zastanawiać się nad przekazem, lecz bezpośrednio go prezentując.
"Transcendencja Formy" to nie tylko prezentacja zmiany charakteru prac, lecz także odzwierciedlenie mojego wewnętrznego konfliktu. To śmiała eksploracja, w której minimalizacja obrysu prowadzi do maksymalnej ekspresji, a prace stają się odzwierciedleniem mojego dążenia do wyzwolenia się od własnych ograniczeń.
Zapraszam do świadectwa tej transformacji, gdzie walka z przyzwyczajeniem staje się odważnym poszukiwaniem prawdziwych form wyrazu, by poczuć nową wolność
w malarskim ekspresjonizmie.
w malarskim ekspresjonizmie.
